"juf..."

uit mijn ooghoek zag ik ze al fluisteren
en kijken naar mij
ze stonden in hun groepje bij mekaar
hebben een geheime club
zijn heel stoer en knap
en hebben altijd hun mondje klaar
na wat gegiechel draaide een van hen zich om
rechtte zijn rug
en liep zelfverzekerd op mij af
de anderen giechelden achter hem
maar keken hem ook met een zekere bewondering na
"juf..." klonk het voor me
ik keek op alsof ik nog niets in de gaten had
wat zou er komen? snel zocht ik alvast
naar een blik zodat ik niet gekwetst zou lijken
als ik dat wel werd
"weet u, wij vinden u de allerstoerste juf hier op school"
niet begrijpend keek ik het jongetje dat voor mij stond aan
hadden ze daar zo om moeten lachen?
of was het een grap
"hoezo dan?" vroeg ik vertwijfeld
"nou, u was gister het enige meisje, dat met haar handen
het brooddeeg durfde te kneden"
glimlachend keek ik hem aan
de jongen boog zich nog wat verder naar me toe
en zei toen iets zachter
"en u bent gewoon heel lief"
om zich daarna om te draaien
en weer snel terug te lopen naar zijn club
met stoere mannen
om verslag uit te brengen