Wednesday, October 31, 2007

I want a pony!






Goed.

Over drie uur is het hier weer een drukke boel. Zijn zowel lief als schoonouders present en mag ik weer fijn zorgen voor genoeg te drinken en eten. Aardig doen, iedereen zich welkom laten voelen. Ik heb namelijk niet hoeven werken vandaag en lief wel, dus verdient hij wat extra vertroeteling. Hmm. Maar nu moet ik bedenken wat ik in die drie uur ga doen. Ik kan heel verstandig opruimen, boodschappen doen, appeltaart bakken, afwassen, enzovoorts. Kortom, de huisvrouw uithangen. Maar toch neig ik persoonlijk meer naar op de bank liggen met zieke kat, die ernstig vertroeteld moet worden met fijne programma's. Het voelt een beetje als kiezen tussen braaf zijn en zondigen. Nu ben ik als een heel braaf meisje opgevoed, maar misschien neig ik daardoor wel naar de luie en niet verstandige kant. Pff, wat een dilemma...

Monday, October 29, 2007

gezocht: helpende handen!

Zojuist heb ik besloten dat ik mijn tijd nuttig ga besteden. Ik heb nog steeds geen baan en irriteer me aan het feit dat we nog geen studeerkamer hebben. Voordat mijn paps daar een prachtige kast voor mij kan gaan maken moet er nog wel wat gebeuren. Plafonnetje witten (is nu bruin...), behang krabben, schuren, schilderen, vloerspul leggen. Allemaal ontzettend leuk en gezellig. Ik ga dat natuurlijk allemaal stoer zelf aanpakken terwijl lief hard werkt voor beleg op ons brood. Maar ik moet eerlijk toegeven dat wat hulp en gezelligheid mij ook wel aanspreken. Daarbij bij deze een oproep voor al mijn vrienden, familie en kennissen: komt helpen! Ik ga deze week en de week daarna aan de slag, dus heb je nog een gaatje, help me! Uw loon? Eeuwige dankbaarheid en roem, een hoop gezelligheid en natuurlijk veel lekkers. Bij voorbaat dank :)

Rock&Roll Stops Traffik highlights

.. binnenkomen als Spinvis net is begonnen met het neerzetten van een heerlijke show, samen met briljante artiesten en Simon Vinkenoog
.. Ellen ten Damme eindelijk live zien rocken
.. wegdromen bij Solo
.. genieten van fijne mensen, leuke weerziens, nog leukere berichten, toffe gesprekken en flirten met man*
.. artiesten die dit deden voor alleen maar reiskosten vergoeding is pas rock en roll
.. de hele zaal uit zijn dak met de Hot Stewards, zonder leggings, beter gestyled en rocking like never before, iedereen danste!
.. met de tram weer naar huis en daar nog even een midnightsnack
.. I had so much fun!

* al zitten we al dagen op mekaars lip in ons tachtig vierkante meter appartement, als we samen uitgaan kunnen we maar niet van mekaar afblijven, knuffelen we de hele tijd en krijg ik op de raarste momenten kusjes...

Sunday, October 28, 2007

hop


Zo, weer een sollicitatiebrief op de post.
Voor de zekerheid ook maar gemailt, zo moet het toch goed gaan.
Ik ben benieuwd...

Heb me wel al ingedekt tegen het 'te weinig ervaring' argument:
heb de mooie (al zeg ik het zelf) zin toegevoegd:
Werkervaring in het onderwijs heb ik nog niet, dat hoop ik bij u op te doen.


En nu snel wat eten en naar Paradiso!

mooi en tegelijk ook zielig



Naked As We Came van Iron and Wine


Morgen Rock And Roll Stops Traffik, komt u ook?

Sunday, October 21, 2007

Wild Wild West

gisteravond werden er zelfs in onze wijk
bij ons om de hoek nota bene
auto's in de fik gestoken
wij volgen dit alles met belangstelling
vooral de oorzaken die belangrijke mensen geven
en de uitspraken die zij doen zijn interessant

en wij?
wij lezen ons krantje
bidden voor de jongeren
draaien de muziek maar een stukje harder
en doen een dansje in de woonkamer
(platenspeler vandaag aangesloten, joepie!)

Wednesday, October 17, 2007

uitslag poll

Tja, de meerderheid beslist. Maar liefst 60% van de stemmers vind dat onze kater Bas moet blijven heten. Gelukkig vonden wij dat ook. Is ook wel handig met het contact met het asiel. Ik blijf al die veranderende namen al zo lastig vinden, stel me tegenwoordig standaard voor als Imke *stilte* *uhm*. Al zorgt dat bij sollicitaties dan weer voor vreemde blikken en een lach hier en daar. Goed. Ben toch wel benieuwd naar hoe die 30% dan had gewild dat wij onze Bas moesten noemen. En niemand stemde op Lucas! Dat vonden wij dan wel weer mooi. En degene die onze Bas kat wilde noemen, heb een klein vermoeden wie dat is geweest... Vandaag heeft Bas overigens een nieuw kunstje geleerd: het glas van bazin leegdrinken. Ik moet bij dit soort streken toch te hard lachen om boos te worden. Gelukkig moeten we van het asiel lief voor meneer zijn. Poepen doet hij nu ook netjes in de bak, hoera voor de liefste kater die er is!

Met trots presenteer ik u: onze Bas:


C'est bizar!

Ik ben nog druk bezig met mijn lessen afmaken over aids. Moet vandaag de eerste versie aanleveren en werk zoals altijd weer op het laatste moment... Nog even wat research aan het doen, dacht net leuke spelletjes gevonden te hebben maar geloof toch dat ik brave pc-kindertjes hier maar ver vandaan moet houden. Klik deze link alleen indien 18plus en ervaar het zelf...

(Dit is dus serieus lesmateriaal... zucht...)

En deze is misschien nog wel erger!

very funny

Tuesday, October 16, 2007

pfff

Valt niet mee zeg, lessen maken over hiv/aids. Ik lees de blog van Anne de Graaf, de schrijfster, stukje bij beetje. Ik blijf het moeilijk vinden...

Deze mooie zin kwam ik net tegen en wilde ik niet voor mezelf houden:

"It seems like we always want to fix things. Maybe just listening is enough."

Monday, October 15, 2007

dit hoop ik nog eens te leren

Dance like nobody's watching
Love like you've never been hurt
Sing like nobody's listening
Live like it's heaven on earth

Mark Twain

Tuesday, October 09, 2007

goed,

synchroon bloggen is natuurlijk onwijs hip, vandaar

had ik trouwens al verteld dat ik donderdag een gesprek heb in het rembrandthuis? spannend!

pimp je suf


Gelukkig gaat het weer beter met kat. Hij heeft zich prima vermaakt vandaag alleen thuis. Niet meer overgegeven, en netjes op de kattenbak. Lief was vandaag eerder thuis dan ik, waarna kat een kwartier voor de deur op mij heeft zitten wachten. Hij vindt me dus blijkbaar wel leuk. Hij spint ook veel, bijna constant. Behalve als je hem na enige keren waarschuwen dat hij echt niet op het aanrecht mag nat maakt met de plantenspuit. Dan trekt hij zich terug in zijn eigen hoekje, op de kattenbak, met de staart naar ons toe. Ondertussen pimpen wij ons toilet, samen bezig op een vierkante meter, het is best romantisch zo af en toe, samen klussen....

bluh

Zit hier op mijn werk een beetje gaar te wezen. Zojuist mijn mailbox geleegd en mijn bestanden opgeschoond. Dit is namelijk mijn laatste dag hier bij Tear. Voelt toch wel een beetje gek. Maargoed, heb dus geen zin meer. Heeft misschien wel iets te maken met het feit dat kat vannacht lawaai maakte. Bleek dat die tompouce toch niet zo goed voor 'm was, hij heeft de hele nacht lopen overgeven. In de hoek van de woonkamer. Gelukkig is mijn man een held, die midden in de nacht braaksel schoonmaakt, en de kat troost. Na vrouw weer in bed gestopt te hebben. Dat belooft wat voor later...

Monday, October 08, 2007

tompoes

Al dagen verheugt lief zich op de laatste tompouce. Nu vergreep ik me net aan de chocoladekoekjes, en gaf hij zichzelf toestemming het laatste gebakje alleen op te eten. Ondertussen was ik aan het klooien met de digitenne. Terwijl het water in de waterkoker langzaam begon te koken, boog lief zich naast mij over mijn laptop. Twee weten immers meer dan een. Tot we wat gerommel uit de keuken hoorde komen. Ik rommelde verder, lief liep naar de keuken. En trof daar kat op het aanrecht aan. Ik riep vanuit de woonkamer of alles goed ging. Hij antwoordde van wel. Toen vroeg ik of kat soms aan zijn tompouce had gezeten. Het antwoord was bevestigend. Toen ik kwam kijken viel ik bijna om van het lachen. Kat had de slagroomstreep netjes weggegeten, samen met het roze glazuur! En wat doe je dan [terwijl kat je aankijkt en ondertussen nog eens zijn mond schoonlikt] met een dertienjaar oude kater? Ik lach me suf terwijl lief beteuterd naast me op de bank is komen zitten...

We hebben een kat!

meer daarover zie hier

voor nu: jeugdsentiment! awoei!



en



en deze kan ik niet laten...

Waarom??

Soms word ik weer even heel hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Dan staat het huilen me nader dan het lachen, en gaat er maar een vraag door mijn hoofd 'Waarom?'... Ik ben door een collega bij Tear gevraagd om mee te werken aan de lessen bij het nieuwe boek van Anne de Graaf, wat uitgebracht wordt door WWkidz, en waar onze organisatie verantwoordelijk voor is. Ontzettend leuk natuurlijk, en inspirerend, en tof. Het boek gaat over Zuid-Afrika, en over hiv/aids. En ik mag de vierde les maken, juist, over hiv/aids. Maar hoe ga ik aan gastjes in groep 7/8 uitleggen wat deze vreselijke ziekte is? Ik ben nu bezig met research doen, me weer verdiepen in deze afschuwelijke ziekte. Op het moment ben ik de weblog van Anne aan het lezen, waarop zij schrijft over haar research voor het boek. Niet vanuit huis, maar daar in Afrika. En terwijl ik het lees gaat mijn hard steeds harder bonzen, wil ik huilen maar heb ik geen tranen. Dit roept zoveel herinneringen op. De kinderen waar we mee speelden in Rwanda, de mensen die hiv-positief waren die we bezochten, degene die tijdens ons verblijf overleden. Verhalen over verkrachtingen, het sterfbed, de vreselijke ziekte... Waarom denken mensen dat je misschien wel kan genezen van hiv/aids door met een maagd naar bed te gaan? Waarom kunnen meisjes niet gewoon alleen over straat? Waarom zit ik hier warm binnen in mijn eigen huis, terwijl er aan de andere kant van de wereld kinderen samen in een huis wonen, terwijl hun ouders, tante en oma zijn overleden. Dat ze geen geld hebben voor school en daarom stelen om zichzelf en elkaar in leven te houden. Waarom ben ik hier en niet daar? Maar ik ben hier, en daar moet ik het beste van maken. Bijvoorbeeld door aan kids iets te leren over deze ziekte. Maar hoe? Ik heb nog een week. Keep you posted.

Wednesday, October 03, 2007

plaatje

alleen voor jou

ik wil een liedje schrijven
over hoe mooi en bijzonder
ik jou vind
alleen kan ik de juiste toon niet vinden

laat me dan een gedicht rijmen
alleen maar om jou te laten weten
hoeveel ik van je hou
en dat ik nooit meer zonder je wil, en kan

de juiste woorden zijn verdwenen
hebben zich verstopt
en ik kan ze niet vinden

ik kan dit gevoel niet vangen
in een woord, of een zin
geen lied, gedicht, verhaal of boek
voldoet aan wat ik zeggen wil

lees het in mijn ogen
voel het in mijn aanrakingen
want onder woorden brengen kan ik het niet