raampoezie

enkele malen treft iets moois je zo diep
dat je het wil voelen, tastbaar maken,
meedragen diep in je zelf
om nooit meer los te laten
een gedachte, een herinnering, een vlaag van geluk
of een mooi gedicht op een raam
met uitzicht op groen, versgemaaid gras
en water waar de kikkers in kwaken
afgelopen weekend troffen mij deze twee gedichten mij
alsof ze speciaal op mij lagen te wachten
niet zomaar opgehangen waren
en deze woorden wilde ik jullie niet onthouden


Vergeet je niet te leven
dacht ik laatst
de tijd hield stil
een adempauze even

En als je nu eens zonder haast
buiten de tijd om wil
slagbomen neergelaten
dolgedraaide wijzerplaten

Onder je door of langs je heen
ze laat voor wat ze zijn en dan
meer lucht en ogen van

Het goede aardse zien
een beetje ruimte worden en misschien
iets meer gericht alleen

Kees Hermis


Je weet nooit zeker
wat het is dat
door de lucht beweegt

Zo ver weg ook
zoveel hoger

Je kan alleen maar hopen
dat het iets is onderweg
naar een mooier plekje

Een oude duif
naar zijn duivin

Jo Govaerts