toen ik net terug liep van het station naar huis
omdat ik zonder fiets was
en we drie bussen achter mekaar hadden gemist
besefte ik ineens
hoe blij ik met je ben
wat een geweldig Gods geschenk je bent
als we samen lachen
naar de bus rennen
en die dan missen
praten over jongens
al ga jij trouwen en wacht ik nog op de ware
er is iets
waardoor ik je voor geen goud op deze wereld
zou willen of kunnen missen
ik denk dat ik het nooit zal begrijpen
vriendschap
maar ik ben er wel dankbaar voor!
No comments:
Post a Comment