`I think I should understand that better,' Alice said very politely, `if I had it written down: but I can't quite follow it as you say it.'
Sunday, March 30, 2008
aanrader
Saturday, March 29, 2008
disc
vijf jaar later en ik ben nog steeds dezelfde
geen d, geen s, al helemaal geen c
imke is helemaal i
zal wel aan mijn naam liggen :)
geen d, geen s, al helemaal geen c
imke is helemaal i
zal wel aan mijn naam liggen :)
'Everyone wants to be romanced'
everyone wants to be loved
everyone wants to feel pretty
everyone wants to be hugged
everyone wants to feel lovely
everyone wants to be heard
everyone asks the same question
do ya think am i worth.. to fight for
do ya think i'm worth to fight for
just let it in
let it sink in
let it in let it into your heart
just let it in..
this feeling of being loved
(I know, gejat, heb geen woorden en deze zijn mooi)
everyone wants to feel pretty
everyone wants to be hugged
everyone wants to feel lovely
everyone wants to be heard
everyone asks the same question
do ya think am i worth.. to fight for
do ya think i'm worth to fight for
just let it in
let it sink in
let it in let it into your heart
just let it in..
this feeling of being loved
(I know, gejat, heb geen woorden en deze zijn mooi)
jeej
oh wat was het fijn
om weer eens op een dansfeestje te zijn
lekker impulsief na een avond in de kroeg
oh wat werd het vanmorgen vroeg
nog een fijne bijkomstigheid
de grijze wolk was even weg
en is nog steeds niet helemaal terug
geloof me, dat voelt meer dan fijn :)
om weer eens op een dansfeestje te zijn
lekker impulsief na een avond in de kroeg
oh wat werd het vanmorgen vroeg
nog een fijne bijkomstigheid
de grijze wolk was even weg
en is nog steeds niet helemaal terug
geloof me, dat voelt meer dan fijn :)
Friday, March 28, 2008
gestopt
ze zeggen dat het goed is
voor jezelf kiezen
maar waarom voelt het dan zo raar
-
en als ik nou heel hard blaas
gaat die grote grijze wolk dan weg
-
maar in m'n eentje lukt het niet
iemand die wil helpen blazen misschien?
voor jezelf kiezen
maar waarom voelt het dan zo raar
-
en als ik nou heel hard blaas
gaat die grote grijze wolk dan weg
-
maar in m'n eentje lukt het niet
iemand die wil helpen blazen misschien?
Monday, March 24, 2008
Pasen
zo, pasen is alweer voorbij
had dit weekend allemaal briljante ingevingen
voor hele mooi blogs
maar internet lag eruit
dus helaas
was wel lekker rustig even een weekend
zonder het wereld wijde web
inmiddels heb ik een kabel van 10(!!) meter
aan mijn laptop hangen
en kan ik weer volop surfen
maar nu moet ik naar bed
paasweekend was fijn en rustig
al was mijn paashoogtepunt niet eens tijdens de paasdagen
maar daarvoor
tijdens de paaslunch op school
heerlijk om de kids iets te kunnen geven
waar ze blij van worden en gaan lachen
nog maar 1 dag te gaan deze week als juf
maar daarover later meer
nu oogjes dicht en snaveltjes toe
truste!
Tuesday, March 18, 2008
Zwartbessie
(in het kader van begrijpend lezen op de woensdagochtend heb ik een verhaal uitgezocht wat te maken heeft met Pasen, of iets dergelijks, ach, het is een mooi verhaal over een kip, wie weet steken die boefjes er nog iets van op)
Er was er 's een zwarte kip. Zwartbessie was haar naam.
Die zat aldoor te jammeren en te meieren voor het raam.
Ze wou zo graag gespikkeld zijn. Ze dacht het o, zo dikkels:
Waarom ben ik zo effen zwart? Waarom heb ik geen spikkels?
Och, dacht Zwartbessie verder, och, ik heb ze wel misschien,
maar ja, 't zijn zwarte spikkeltjes, je kunt ze dus niet zien.
Het was een goed idee. En voortaan zei Zwartbessie dus:
Ik ben een zwarte kip, hoera, met zwarte spikkeltjes.
Ze zei het overal, ook aan de veertien andere kippen:
Ik ben een mooie zwarte kip, met mooie zwarte stippen.
Maar al de kippen lachten. En de haan die zei geprikkeld:
Je bent gewoon een zwarte kip, en niet in 't minst gespikkeld!
Wat zielig voor Zwartbessie. O, wat zielig voor Zwartbessie!
Zij ging heel treurig zitten, en toen kreeg zij een depressie.
Ze at niet meer. Ze dronk niet meer. Ze legde nooit meer eieren.
Ze wou alleen maar suffen en ze wou alleen maar meieren.
Ze had al in geen eenentwintig dagen meer gekakeld.
En zij deed nergens meer aan mee. En zij was uitgeschakeld.
En als ze riepen: Kom toch eten! opende zij haar snavel
en stamelde: Ik wil niet meer. Ik kom niet meer aan tafel...
En op een mooie morgen lag zij naast het kippenhok.
Ze had haar ogen dicht. Ze zei geen tak meer en geen tok.
Toen huilden al de kippetjes en schreiend zei de haan:
Nu is Zwartbessie dood. Nu is Zwartbessie heengegaan.
Zij gingen haar begraven, met een hele lange stoet.
De haan had hele mooie zwarte veren op zijn hoed.
Ze gingen haar begraven. En de haan die hield een rede:
Zwartbessie, onze lieve kip, is heden overleden.
Wij staan dus aan het graf van onze dierbare Zwartbessie,
en naar men mij vertelt, is zij gestorven aan depressie.
Wat of dat is, dat weet ik niet. Het enige dat ik weet,
is dat je dan niet leggen wil, en dat je dan niet eet.
We hopen dat we 't zelf niet krijgen, dat is het voornaamste.
Zij was de allerliefste kip, en zeker de bekwaamste.
Voorts wil ik dit nog zeggen, ook al klinkt het ingewikkeld:
zij was een zwarte kip, en zij was prachtig zwart gespikkeld.
En toen hij dat gezegd had, zweeg hij even en hij schrok:
Zwartbessie deed haar ogen open en zei vrolijk: Tok!
Ze sprong springlevend overeind en riep: zo is het dus:
ik ben een zwarte kip en ik heb zwarte spikkeltjes!
Je hebt het toegegeven, dus nu is het wel in orde.
Ik denk dat ik dus echt niet meer begraven hoef te worden.
De kippen hebben 't allemaal een beetje sneu gevonden.
Nu hadden ze voor niets gehuild, en dat is altijd zonde.
Maar goed, ze gingen weer naar huis. En alles kwam terecht.
Zwartbessie heeft dezelfde dag twee eieren gelegd.
Ze heeft een hele grote kom met graantjes opgesmikkeld.
Ze was een zwarte kip en ze was prachtig zwart gespikkeld.
Ze meierde niet meer, ze had ook nooit meer een depressie.
Dat was het, en nu is het uit, 't verhaaltje van Zwartbessie.
Er was er 's een zwarte kip. Zwartbessie was haar naam.
Die zat aldoor te jammeren en te meieren voor het raam.
Ze wou zo graag gespikkeld zijn. Ze dacht het o, zo dikkels:
Waarom ben ik zo effen zwart? Waarom heb ik geen spikkels?
Och, dacht Zwartbessie verder, och, ik heb ze wel misschien,
maar ja, 't zijn zwarte spikkeltjes, je kunt ze dus niet zien.
Het was een goed idee. En voortaan zei Zwartbessie dus:
Ik ben een zwarte kip, hoera, met zwarte spikkeltjes.
Ze zei het overal, ook aan de veertien andere kippen:
Ik ben een mooie zwarte kip, met mooie zwarte stippen.
Maar al de kippen lachten. En de haan die zei geprikkeld:
Je bent gewoon een zwarte kip, en niet in 't minst gespikkeld!
Wat zielig voor Zwartbessie. O, wat zielig voor Zwartbessie!
Zij ging heel treurig zitten, en toen kreeg zij een depressie.
Ze at niet meer. Ze dronk niet meer. Ze legde nooit meer eieren.
Ze wou alleen maar suffen en ze wou alleen maar meieren.
Ze had al in geen eenentwintig dagen meer gekakeld.
En zij deed nergens meer aan mee. En zij was uitgeschakeld.
En als ze riepen: Kom toch eten! opende zij haar snavel
en stamelde: Ik wil niet meer. Ik kom niet meer aan tafel...
En op een mooie morgen lag zij naast het kippenhok.
Ze had haar ogen dicht. Ze zei geen tak meer en geen tok.
Toen huilden al de kippetjes en schreiend zei de haan:
Nu is Zwartbessie dood. Nu is Zwartbessie heengegaan.
Zij gingen haar begraven, met een hele lange stoet.
De haan had hele mooie zwarte veren op zijn hoed.
Ze gingen haar begraven. En de haan die hield een rede:
Zwartbessie, onze lieve kip, is heden overleden.
Wij staan dus aan het graf van onze dierbare Zwartbessie,
en naar men mij vertelt, is zij gestorven aan depressie.
Wat of dat is, dat weet ik niet. Het enige dat ik weet,
is dat je dan niet leggen wil, en dat je dan niet eet.
We hopen dat we 't zelf niet krijgen, dat is het voornaamste.
Zij was de allerliefste kip, en zeker de bekwaamste.
Voorts wil ik dit nog zeggen, ook al klinkt het ingewikkeld:
zij was een zwarte kip, en zij was prachtig zwart gespikkeld.
En toen hij dat gezegd had, zweeg hij even en hij schrok:
Zwartbessie deed haar ogen open en zei vrolijk: Tok!
Ze sprong springlevend overeind en riep: zo is het dus:
ik ben een zwarte kip en ik heb zwarte spikkeltjes!
Je hebt het toegegeven, dus nu is het wel in orde.
Ik denk dat ik dus echt niet meer begraven hoef te worden.
De kippen hebben 't allemaal een beetje sneu gevonden.
Nu hadden ze voor niets gehuild, en dat is altijd zonde.
Maar goed, ze gingen weer naar huis. En alles kwam terecht.
Zwartbessie heeft dezelfde dag twee eieren gelegd.
Ze heeft een hele grote kom met graantjes opgesmikkeld.
Ze was een zwarte kip en ze was prachtig zwart gespikkeld.
Ze meierde niet meer, ze had ook nooit meer een depressie.
Dat was het, en nu is het uit, 't verhaaltje van Zwartbessie.
Sunday, March 16, 2008
Friday, March 07, 2008
marry me!
iemand heeft stiekem mijn blog gelezen
dit is echt te hilarisch voor woorden!
je kan tegenwoordig trouwen voor 1 dag
compleet met:
de ringen (met plastic edelsteen), de jurk voor
de bruid (vintage), het pak voor de gom (ook vintage),
het boeket (echt kunststof) en de polaroidfoto’s
(mag je houden), zelfs de bubbels staan al koud!
(echte lekkere!!!)
whaahaaahaaa!
check hier
dit is echt te hilarisch voor woorden!
je kan tegenwoordig trouwen voor 1 dag
compleet met:
de ringen (met plastic edelsteen), de jurk voor
de bruid (vintage), het pak voor de gom (ook vintage),
het boeket (echt kunststof) en de polaroidfoto’s
(mag je houden), zelfs de bubbels staan al koud!
(echte lekkere!!!)
whaahaaahaaa!
check hier
Tuesday, March 04, 2008
Monday, March 03, 2008
dit is nou leuk
Subscribe to:
Posts (Atom)