vanmorgen rozenblaadjes gestrooid
op de kist van een mooie man
die na een ziektebed gestorven is
toen kreeg ik toch wel even een brok in mijn keel
twaalf dagen geleden werden er nog blaadjes gestrooid
voor mijn voeten
op mijn bruiloft
waar ik was in het wit
nu in het zwart
dat is het leven...
1 comment:
Heej lieve Immetje, wat was het verdrietig he? En zoals je zelf zei zo dubbel... Geluk en verdriet het ligt dichtbij elkaar. Het ene moment straal je van top tot teen en het andere moment lopen tranen over je wangen. Ja, het hoort bij het leven... Liefs, Mariska
Post a Comment