op de weg van school naar huis
zocht ik naar een manier om mijn gevoel te omschrijven
om het samen te vatten in zinnen, woorden, letters
de blaadjes die van de bomen dwarrelen
herfstkleuren in contrast met een blauwe lucht
de geur van een nieuw seizoen
helaas kwam ik tot de conclusie dat het heerlijke gevoel
dat even bezit van mij nam niet te omschrijven was
gelukkig voor mijn beschrijvende dwang duurde het gevoel niet lang
want op dit moment heb ik al mijn moeder gebeld, afgewassen
en mijn vissen voorzien van vers water
dit alles om het nare gevoel in mijn binnenste te verdrijven
de stress van afstuderen, leven zonder deadlines,
het zelf moeten doen en scholen die niet meewerken
mijn vissen hebben weer een schone kom
de dikke, blauwe bromvlieg weer ademruimte buiten
en ik, ik probeer mijn hoofd leeg te maken
bij de dag te leven
en vooral niet in de stress te schieten
No comments:
Post a Comment