Wednesday, September 21, 2005

rwanda, rwanda

voel me even niet zo blij
staar voor me uit
binnenin mij regent het
dikke, grote tranen

al die lieve mensen die ik heb leren kennen
en nu aan de andere kant van de wereld zijn
ik mis ze zo
ik heb zoveel bewondering voor alle moed
voor hun doorzettingsvermogen
altijd de zon kunnen zien schijnen
al regent het zo hard van binnen

iets in me is gebroken daar in dat verre land
nog steeds kan ik huilen om alles wat ik heb gehoord
om alle omhelzingen die ik heb gehad en gegeven
alle tranen die we samen hebben gehuild

ik ben weer terug hier
in het luxe Nederland
ik heb familie, vrienden, school, thuis
mijn leven gaat door maar vergeten kan ik het niet
nooit
het mooie, indrukwekkende Rwanda

voel me even niet zo blij
staar voor me uit
binnenin mij regent het
dikke, grote tranen

1 comment:

Mirjam said...

Wow... intens... begrijpelijk al zal ik het nooit echt kunnen begrijpen, zoals jij je voelt... Niet dat ik het niet wil begrijpen, maar wat jij daar hebt meegemaakt is zo bijzonder en ook tegelijk zo heavy...
Ben zo trots op je dat je gegaan bent! Wat je voor hen hebt kunnen betekenen, maar ook wat het voor jezelf betekent...

Hvj!